Günlerin üstüme yorgan gibi örtüldüğü ve kaldırmaya mecâlimin kalmadığı bir güne daha merhaba.

Yazdığım konular hep ayrı ama sebebi hep aynı.

Dinlediğim türkülerin hepsi farklı ama dinlettiren kişi, hep aynı.

Evet yine. Yine efkarlıyım.

Efkar diye adlandırdığım şey yalnızlık olmalıydı galiba.

Ama yalnızlık olamazdı, çünkü o hariç herkes vardı.

Demek ki bunun adı Onsuzluk.

Cümlemi düzeltiyorum.

Onsuz bir güne daha merhaba.

Kimsenin varlığının tatmin etmediği bir güne daha merhaba.