Kaybetmek

Belki diyorum hala bir umut vardır. Mutlu olabilir imkansızı yaşanmışa çevirebilirim. Ama tek başıma yapamam. Yanımda olmasını istediğim kişiler olmadığı sürece cesaret edemem. Bu yüzden bana sunulan hayatı yaşamak zorundayım. Sadece beklemek ve yaşamak kalıyor geriye. Her gözümü kapadığımda aklımda biten sahneler var. Sürekli kurtulamıyorum o anlardan, unutamıyorum. Gözümü kapamamak için kendimle savaş veriyorum. Tekrar o zamanlara dönmemek için uğraşıyorum. Fakat benim ki bir uğraşdan ilerisi değil. Hayatımdan uzaklaştıramıyorum hep aynı sahnede takılı kalıyorum. Neden diye soruyorum kendime böyle olmamalıydı diyorum. Ama oldu değişmiyor. Kaybetmek benim için yaşamın bir özeti olarak kalıyor.